دلایل و انواع پیوند لثه و استخوان

پیوند لثه برای ایجاد و تقویت اتصال بافت لثه به دندان در نواحی که بافتی وجود ندارد و ریشه دندان در معرض قرار گرفته است، استفاده می‌شود. پیوند لثه عبارت است از جراحی بافت لثه و انتقال آن از بخش دهنده به گیرنده، جایی که امکان اتصال و رشد بافت وجود دارد.

در صورتی که عامل ایجاد تحلیل لثه برطرف نشود، این عارضه ممکن است وخیم‌تر شود. امروزه جراحی‌های پریودنتال می‌توانند تحلیل لثه را با جایگزین کردن بافت از دست رفته اصلاح کنند و باعث حفظ دندان و زیباتر شدن لبخند فرد شوند.:

ناحیه‌ای از کام که لایه نازکی از بافت لثه آن برای انجام پیوند لثه برداشته می‌شود.

 انواع پیوند لثه

دو تکنیک اصلی برای پیوند لثه وجود دارد:

۱) پیوند آزاد لثه: در این تکنیک یک لایه خیلی نازک از پوست ناحیه کام یا نواحی دیگر که بافت مشابه با لثه دارند، گرفته می‌شود. لثه پیوندی از بخش دهنده گرفته شده و شکل داده می‌شود و سپس برای ایجاد بافت لثه جدید در بخش گیرنده پیوند داده می‌شود. هر دو ناحیه دهنده و گیرنده بدون هیچ مشکلی بهبود می‌یابند.
۲) پیوند بافت همبند: این تکنیک برای پوشش دادن ریشه دندان‌های در معرض و جهت درمان تحلیل لثه استفاده می‌شود. پیوند بافت همبند شامل تکنیک‌های ظریف و پیچیده میکروسکوپی برای آماده کردن هر دو بخش دهنده و گیرنده بافت و یک جراحی ترمیمی است. این کار نیاز به مهارت، هنر و مراقبت دقیق دارد.

 انواع مواد برای پیوند لثه

•  اتوگرافت: بافت لثه‌ای که از بخشی از دهان خود فرد به بخش دیگر منتقل می‌شود.

• آلوگرافت: بافتی که از فردی دیگر گرفته شده و در آزمایشگاه آماده‌سازی می‌شود.

•  زنوگرافت: بافتی که از حیوانات (معمولا گاو) گرفته شده و در آزمایشگاه آماده‌سازی می‌شود.

طی مرحله آماده‌سازی، خون و سلول‌های دیگر از مواد آلوگرافت و زنوگرافت حذف شده و برای از بین بردن احتمال هر گونه رد پیوند یا انتقال بیماری، این مواد به دقت استریل می‌شوند.

 پیوند استخوان

It is very imبه طور کلی، میزان حجم استخوان باقی مانده به دنبال از دست رفتن دندان‌ها بسیار مهم است. چون این اطمینان را می‌دهد که در آینده ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند در بهترین موقعیت ممکن قرار گیرند. حجم کافی استخوان برای قرار گرفتن ایمپلنت (بخشی که جایگزین ریشه دندان می‌شود) بسیار مهم است تا به دنبال آن تاج دندان (بخش قابل مشاهده دندان که به ایمپلنت متصل می‌شود) با ظاهری بسیار طبیعی و عملکردی مناسب بر روی آن قرار گیرد. بازسازی استخوان جهت قرار دادن ایمپلنت‌های دندانی یک روش معمول در جراحی‌های پریودنتال است.

 انواع مواد برای پیوند استخوان

مواد مختلفی برای پیوند استخوان استفاده می‌شود از جمله:

• استخوان خود بیمار که از بخش دیگری از دهان یا سایر استخوان‌های بدن مثل لگن (تاج خاصره) یا استخوان ساق پا (درشت نی) گرفته می‌شود.

• استخوان آماده‌سازی شده مانند استخوان منجمد، استخوان freeze-dried (منجمد خشک) و استخوان demineralized freeze-dried (منجمد خشک که املاح آن گرفته شده) که از انسان یا حیواناتی مثل گاو گرفته می‌شود.

• مواد مصنوعی مثل هیدروکسی آپاتیت.

از آنجا که تمامی این مواد آماده‌سازی می‌شوند، برای استفاده در بدن انسان کاملا بی‌خطر هستند. دندانپزشک معمولا ماده پیوندی که تمایل دارد استفاده کند یا ماده‌ای که قبلا با موفقیت از آن استفاده کرده است را برای شما توصیه می‌کند. بیشتر مواد پیوند استخوان به عنوان داربستی برای بازسازی استخوان استفاده می‌شوند.