همه چیز درباره بلیچینگ دندان یا سفید کردن دندان + بررسی عوارض آن

مراجعه‌کنندگان با شکایت‌های مختلفی درباره تغییر رنگ دندان‌ها و تاریخچه متنوعی از علل ایجاد تغییر رنگ در دندان هایشان به دندانپزشکان و متخصصان ترمیمی و زیبایی دندان مراجعه می‌کنند. آن‌ها به دنبال راهکاری برای بهبود یا از بین بردن بد رنگی دندان‌ها هستند. بهترین، معمول‌ترین و ساده‌ترین روش برای برطرف کردن این مشکل، بلیچینگ دندان است که در این مقاله به طور کامل به آن پرداخته شده است.

بلیچینگ دندان یا سفید کردن دندان چیست؟

بلیچینگ دندان ها همانطور که ذکر شد ساده‌ترین، معمول‌ترین، محافظه‌کارانه‌ترین و به صرفه‌ترین تکنیک جهت اصلاح طرح لبخند می‌باشد. سفید کردن دندان با این روش، درمانی است که برای برطرف کردن تیرگی‌ها و رنگدانه‌هایی که به مرور زمان (و بر اثر مواد دارای رنگدانه مثل چای، قهوه، نوشابه های رنگی و حتی ادویه ها ایجاد می شوند) به کار می رود. به کمک بلیچینگ و ژل های سفید کننده، حتی بعضی از بد رنگی‌های ژنتیکی با سفید کردن دندان ها برطرف شده و ظاهر دندان‌ها زیباتر به نظر می‌رسند.

 چه عللی باعث تغییر رنگ دندان ها می‌شوند؟

از آنجایی که برخی از تغییر رنگ‌ها نسبت به فرآیند بلیچینگ یا سفید کردن دندان واکنش بهتر و بیشتری نشان می دهند، بنابراین، قبل از هرچیزی باید علت تغییر رنگ دندان افرادی که تمایل به بلیچینگ دندان دارند مشخص شود. از این رو علل تغییر رنگ باید به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد تا بهتر بتوان میزان و درجه‌ای که برای بلیچینگ یا سفید کردن و بهبود رنگ دندان نیاز است را پیش بینی کرد.

عللی که باعث تغییر رنگ دندان ها می‌شوند به طور کلی به دو دسته خارجی و داخلی تقسیم می شوند. (دسته اول تغییر رنگ هایی هستندکه منشاء خارج دندانی دارند و دسته دوم که منشاء داخل دندانی دارند.)

1. تغییر رنگ دندان ناشی از عوامل خارج دندانی

ذکر این نکته مهم است که عوامل خارجی در ابتدا سطحی هستند و کم رنگ. بنابراین می‌توان آن‌ها را  با روش بروساژ معمولی از بین برد. ولی با پیشرفت فرآیند، تیره‌تر و پایدارتر می‌شوند و حذف کردن آن‌ها نیازمند تکنیک‌های پیچیده‌تر است.

بلیچینگ دندان ها می‌تواند به راحتی این تغییر رنگ‌ها را بر طرف کند. به طور کلی بلیچینگ بر روی تغییر رنگ‌های خارجی اثر با ثبات‌تری دارد (مخصوصا برای برطرف کردن تغییر رنگ‌های ناشی از چای و قهوه و سیگار)

2. تغییر رنگ دندان ناشی از عوامل داخلی

عوامل داخلی تغییر رنگ دندان ها مستقیماً روی ترکیب عاج و مینای دندان تاثیر می‌‎گذارد  و سخت‌تر از عوامل خارجی برطرف می‌شوند. به طور کلی تغییر رنگ داخلی دندان ممکن است در دو زمان اتفاق افتد:

• در زمان تشکیل دندان‌ها: مانند قرارگیری در معرض فلوراید اضافی یا آنتی بیوتیک تترا سایکلین
• زمانی که رویش دندان ها کامل شده باشد: مانند تغییر رنگ داخلی به علت پوسیدگی دندان، بعضی از انواع ترمیم‌ها، پالپ غیر زنده (مشکلات روت کانال) و ضربه به دندان .

 اما اگر بخواهیم وارد جزئیات شویم موارد زیر هر کدام می‌توانند موجب تغییر رنگ دندان ها شود:

سایش دندان‌ها

یکی از علل شایع تغییر رنگ داخلی دندان ها افزایش سن، و ساخته شدن عاج ثانویه زردتر و از طرفی سایش دندان به مرور زمان می‌باشد که باعث زردتر شدن دندان می‌شود. تغییر رنگ ناشی از سایش دندان ها معمولا با بلیچینگ دندان از بین نمی‌رود.

مصرف برخی داروها

تغییر رنگ ناشی از مصرف دارو، ممکن است قبل یا بعد از اینکه دندان به طور کامل تشکیل می‌شود، رخ دهد. تتراسایکلین در طول کلسیفیکاسیون دندان به دنتین یا عاج دندان وارد شده و احتمالا از طریق واکنش با کلسیم و تشکیل تتراسایکلین اورتوفسفات سبب تغییر رنگ دندان ها می شود.

یرقان

یرقان طولانی مدت در کودکی، از علل دیگر است که تعداد بیشتری از دندان‌ها را درگیر می‌کند.

ضربه و تروما

ضربه هم می‌تواند رنگ دندان را تغییر دهد مثلا:

• تغییر رنگ های صورتی : که نشان دهنده تحلیل داخلی دندان می باشد
• یا تغییر رنگ زرد:  که نشان دهنده آهکی شدن پالپ دندان است
• یا تغییر رنگ های سیاه:  که در اثر نکروز و از بین رفتن عصب و پالپ دندان ایجاد می شود.

برخی از ترمیم های دندانی

ترمیم‌های آمالگام نیز می‌توانند در طول زمان به علت اکسید شدن فلزات آن و نفوذ در نسج دندان باعث تغییر رنگ سیاه دندان شوند.

زیاده روی در استفاده از فلوراید

مصرف بیش از حد فلوراید بخصوص وجود فلوراید بیش از حد در آب آشامیدنی یعنی بیش از(۱-۲ ppm) که در بعضی از نواحی کشور خودمان نیر این میزان بالا از فلوراید در آب آشامیدنی وجود دارد. این میزان بیش از حد فلوراید باعث تغییرات متابولیکی در آملوبلاست‌ها ( سلول‌های سازنده مینا دندان) و کلسیفیکاسیون نامناسب در دندان می‌شود.

وراثت

علاوه بر این، تغییر رنگ‌های داخلی می‌تواند منشاء ارثی داشته باشند مانند مشکلاتی مثل آملوژنز ایمپرفکتا و دنتینوژنز ایمپرفکتا (که در آنها، ساختار مینا و عاج دندان معیوب بوده و دچار تغییر رنگ هستند).

بلیچینگ دندان تا چه حد به سفید شدن دندان‌‎ها کمک می‌کند؟

پس از تشخیص علت تغییر رنگ دندان‌ها، فرد باید خواسته‌ها و انتظارات خود درباره میزان و درجه سفیدی دندان‌هایش را با دندانپزشک در میان بگذارد. به عبارتی ابتدا باید دید که فرد دقیقا میخواهد دندان هایش چگونه و تا چه حد سفید شوند؟

• آیا فرد می‌خواهد که بالاترین درجه سفیدی دندان‌ها را داشته باشد؟
• یا می‌خواهد صرفاً تغییر رنگ دندان‌ها برطرف شود و دندان‌ها به رنگ طبیعی و ذاتی خود بازگردند؟
• یا انتظارات دیگری دارد؟

اگر خواسته فرد سفید شدن دندان ها به میزانی بیش از حداکثر سفیدی دندان ها است (که معمولا با اصطلاحاتی چون سفید هالیوودی به آن اشاره می‌شود)، پیشنهاد درمان بلیچینگ ممکن است کافی نباشد وانتظار وی را برطرف نسازد زیرا روشن‌ترین رنگی که با درمان بلیچینگ می‌توان به دست آورد (B1) است که در محدودهِ رنگ‌های طبیعی قرار دارد.

جایگزین بلیچینگ برای افرادی که سفیدی بیش از حد می‌خواهند چیست؟

در آن صورت می‌توان درمان لمینت سرامیکی یا کامپوزیت ونیر را برحسب نیاز  در نظر گرفت . اما اگر صرفا برگشت به رنگ اولیه دندان ها مد نظر است بلیچینگ می تواند گزینه درمانی مناسبی باشد.

مواد سفید کننده دندان چطور عمل می‌کنند؟

ژل‌های سفید کننده در بلیچینگ دندان حاوی هیدروژن پراکسید و یا ماده‌ای به نام کارباماید پراکسید بوده و غلظتی بین 10 تا 40 درصد دارند. هیدروژن پراکسید یک ماده اکسید کننده است که بر روی دندان پخش می‌شود و باعث ایجاد رادیکال‌های آزاد ناپایدار می‌گردد.

این رادیکال‌ها به مولکول‌های رنگیِ آلی (که در فضای بین نمک‌های غیر آلی مینای دندان وجود دارند) حمله می‌کنند. این حمله اتصال بین مولکول های رنگی را نشانه می‌رود و آن‌ها را به رنگدانه‌های ضعیف و کوچک‌تر تقسیم می کند. از طرفی این مولکول‌های کوچک‌تر طیف جذبی متفاوتی دارند، و به این صورت است که سفید شدن دندان آغاز می‌شود.

عوارض بلیچینگ دندان چیست؟ آیا بلیچینگ به مینای دندان آسیب می‌زند؟

روش بلیچینگ دندان در مطب دندانپزشک، خودش به تنهایی بدون ضرر بوده و به دندان‌ها آسیب نمی‌رساند، چون مواد شیمیایی بکار رفته در ژل ها، هیچ تاثیری روی ساختار معدنی دندان‌های ما ندارند. این مواد تنها به مولکول‌های آلی رنگی که باعث تغییر رنگ دندان‌ها شده‌اند حمله می‌کنند. بنابراین و همانطور که در ابتدای صفحه نیز اشاره شد اگر از ژل های استاندارد و با ph مناسب جهت سفید کردن دندان ها استفاده شود، بلیچینگ بدون آسیب خواهد بود.

چرا در خصوص استفاده از ژل مناسب برای فرآیند بلیچینگ تاکید زیادی می شود؟

مهمترین نکته ای که در خصوص بلیچینگ وجود دارد، انتخاب ژل سفید کننده استاندارد است. این ژل‌ها باید ph مناسبی داشته باشند. متاسفانه برخی برندها برای افزایش ماندگاری خودِ ژل، ph آن را کم می‌کنند و همین باعث بالا رفتن احتمال سایش مینای دندان حین درمان می‌شود.

سایش مینای دندان از جمله معدود عوارض بلیچینگ است که البته با انتخاب ژل‌های سفید کننده استاندارد به راحتی می‌توان از بروز آن و هر عارضه دیگر خودداری کرد. ژلی که توسط دندانپزشک استفاده می‌شود بهتر است که مطالعات زیادی روی آن صورت گرفته و مقالات معتبر و کافی برای تایید آن موجود باشد.

با این حال همانطور که پیش‌تر به آن اشاره کردیم، برخی از برندها برای افزایش طول عمر عامل سفید کننده موجود در ژل‌ها، اقدام به کاهش سطح PH آن می‌کنند. این اقدام هرچند که دوام و ماندگاری ژل‌ها را بیشتر می‌کند، اما تاثیر منفی بر روی مینای دندان می‌گذارد. اعمال ژل‌هایی که سطح ph پایینی دارند، مستقیماً بر روی ضخامت و سختی مینا تاثیر گذاشته و باعث تحلیل آن می‌شود.

در چنین شرایطی احتمال ایجاد حساسیت دندانی پس از استفاده از این مواد بلیچینگ افزایش میابد. اگر درمان افراد با کمک ژل های استاندارد و با سطح PH نرمال انجام شود آسیبی به مینای دندان نمی‌رساند.

منظور از ژل بلیچینگ با استاندارد طلایی چیست؟

منظور از ژل دارای استاندارد طلایی (Golden Standard) این است که آن ژل، تاریخچه علمی و کلینیکی قوی دارد و طی سالیان سال به عنوان ماده مبدا شناخته می‌شود. به این معنی که در آزمایشات و تحقیقات جهت بررسی ژل های جدید، آن ژل یکی از مواد مبدا جهت مقایسه است. استفاده از این ژل هیچ تاثیر منفی بر روی مینای دندان نمی‌گذارد.

به عنوان مثال یکی از این ژل ها، ژل اپالسنس اکسترابوست (Extra boost) متعلق به برند اولترادنت است. استفاده از ژل سفید کننده اکسترابوست به همراه لیزر دیود می تواند ایمنی و اثربخشی درمان بلیچینگ دندان را دو چندان کند.

ممکن است این مطلب نیز برای شما مفید باشد: چرا استفاده لیزر دیود به اثربخشی بیشتر درمان بلیچینگ منجر می شود؟

آیا روش‌های خانگی بلیچینگ به مینای دندان آسیب می‌زند؟

به صورت کلی احتمال حساس شدن دندان‌ها طی فرآیند بلیچینگ در مطب به غلظت ماده و مدت زمان استفاده از آن بستگی دارد. و اگر این حساسیت ایجاد شود معمولاً فقط یک یا چند روز ادامه یافته و کاملاً قابل برگشت است.

در خصوص روش‌های خانگی نیز، هرچند که غلظت مواد سفید کننده کم است، اما تاثیر آن بر مینای دندان تحت آزمایش و بررسی قرارنگرفته و لذا توسط دندانپزشکان توصیه نمی شود. چرا که متاسفانه در روش‌های خانگی، این احتمال وجود دارد که سختی و ضخامت مینا در معرض آسیب باشد.

بلیچینگ دندان‌ها چه مدت دوام دارد؟

نتایج حاصل شده از عمل بلیچینگ دائمی نبوده و اثرات آن به مرور زمان کم می‌شود. معمولاً مدت یک تا سه سال، زمانی است که در اکثر بروشورهای مواد بلیچینگ قید می‌شود، اگرچه ماندگاری طولانی‌تر در بسیاری موارد توسط  بیماران گزارش می‌شود.

 چطور می‌توان نتیجه به دست آمده از بلیچینگ را برای مدت زمان طولانی‌تری حفظ کرد؟

• می‌توان با پرهیز از خوردن مواد غذایی و عاداتی که باعث تغییر رنگ در دندان‌ها می‌شوند (که در قسمت تغییر رنگ دندان‌ها به آن‌ها اشاره شد)، نتیجه حاصل شده از بلیچینگ را به مدت طولانی‌تری حفظ کرد.
• رعایت بهداشت دهان و دندان‌ها و استفاده از مسواک و نخ دندان به طور مرتب و روزانه، با حذف پلاک میکروبی و رنگدانه ها موجب ماندگاری بیشتر رنگ حاصل از بلیچینگ می‌گردد.
• همچنین با درمان بلیچینگ دندان دوره‌ای (چه در منزل و چه در مطب) می‌توان به حفظ این نتیجه در مدت زمان طولانی‌تر کمک کرد.

  چه کسانی نمی‌‌‌‌توانند درمان بلیچینگ انجام دهند؟

• در افرادی که تحلیل لثه دارند و ریشه‌های دندان‌ها به محیط دهان باز هستند.
• کسانی که پوسیدگی‌های دندانی دارند.
• در افرادی که پوسیدگی درمان نشده دارند (قبل از انجام بلیجینگ بهتر است کلیه‌ی پوسیدگی‌ها ترمیم شوند، زیرا ماده‌ی بلیچینگ به داخل پوسیدگی‌ها و سطوح داخل دندان نفوذ کرده و باعث حساسیت دندان‌ها می‌شود.)
• در اشخاصی که مینا‌ی دندان‌ها دچار سایش شده است.
• افرادی که ترمیم‌ها و روکش‌های متعددی بر روی دندان‌های مختلف خود دارند.( به این دلیل که بلیچینگ دندان تاثیری روی رنگ مواد کامپوزیتی و سرامیکی ندارد، بنابراین در این افراد در صورت انجام بلیچینگ، لبخندی ناهمگون و نازیبا ایجاد می‌شود).

 بلیچینگ (سفید کردن دندان ها) به چند روش قابل انجام است ؟

سه روش برای سفید کردن دندان ها وجود دارد: بلیچینگ در مطب، بلیچینگ در منزل. هر دو مورد را در ادامه بررسی کرده ایم:

1. بلیچینگ در مطب (In Office Bleaching)

این نوع بلیچینگ دندان با استفاده از مواد سفید کننده دندان با غلظت‌های بالا (۲۵-۴۰٪ هیدروژن پراکسید) انجام می‌شود. با آفیس بلیچینگ دندان، دندانپزشک کنترل کاملی در طول عمل و فرایند سفید کردن دندان ها دارد. در این روش، قبل از قرار دادن ژل هیدروژن پراکسید، لثه‌ها توسط ماده‌ای محافظ، به نام اپال‌دم، ایزوله می‌شوند.

پس از انجام اقدامات محافظت از لثه‌ها، ژل سفید کننده بر روی دندان‌ها اعمال می‌شود و در طی زمان مربوطه در مطب دندانپزشکی، به وسیله گرما یا نور (یا بدون آنها) فعال می‌شود.

برای فعال کردن ماده سفید کننده از چه دستگاه‌هایی استفاده می‌شود؟

برای فعال کردن ژل سفید کننده یا سرعت بخشیدن به فرایند اثرگذاری آن، می‌توان از دستگاه‌های لایت‌کیور یا  لیزرهای دیود (با طول موج ۸۳۰ و ۹۸۰ نانومتر) استفاده کرد.

آفیس بلیچینگ دندان می تواند پس از یک جلسه، به طور قابل توجهی دندان‌ها را سفید کند، اما برای دستیابی به نتیجه مطلوب‌تر، ممکن است نیاز به تعداد جلسات درمانی بیشتری باشد.

آیا در آفیس بلیچینگ سفید کردن دندان های زرد در یک روز امکان پذیر است؟

پاسخ به این سوال که آیا سفید کردن دندان های زرد در یک روز یک جلسه امکان پذیر است به چند عامل اصلی بستگی دارد:

• میزان تغییر رنگ دندان ها
• علل و ماهیت تغییر رنگ
• میزان سلامت مینای دندان (و کلا سلامت دهان و دندان)
• روش بلیچینگ
• انتظارات بیمار

اگر میزان تغییر رنگ جزئی باشد و دهان و دندان از سلامت مطلوبی برخوردا باشد و از همه مهمتر انتظار بیمار، سطح مناسبی از سفیدی دندان باشد، می توان در یک جلسه دندان ها را سفید کرد. با این حال هرچه میزان تغییر رنگ بیشتر و انتظارات بیمار از سفیدی بیشتر باشد ممکن است به چند جلسه ویزیت نیاز باشد.

2. بلیچینگ دندان در خانه (Home Bleaching)

در این روش از دندان‌های شخص قالب تهیه شده. به عبارتی بر اساس فرم دندان‌ها، یک قالب یا تری (Bleaching trays) تهیه می‌گردد و ژل‌های سفید کنندهِ با غلظت کم در اختیار فرد قرار داده می‌شود تا در منزل داخل تری قرار داده و استفاده کنند.

چگونه بلیچینگ در منزل انجام دهیم؟

ژل‌های سفید کننده دندان در این روش حاوی عامل سفید کننده کارباماید پراکسید 10 تا 20 درصد است که برابر با هیدروژن پراکسید 3.5 تا 6.5 درصد است.  به طور کلی، توصیه می‌شود که ماده با ۱۰٪ کاربامید پراکسید به مدت ۸ ساعت در روز و ماده دارای ۱۵-۲۰٪ کاربامید پراکسید به مدت ۳-۴ ساعت در روز استفاده شوند. این درمان (بلیچینگ دندان خانگی) توسط خود بیمار انجام می شود، اما در طی مراجعات و بازنگری باید توسط دندانپزشک تحت نظارت قرار بگیرد.

آیا بلیچینگ در منزل بی‌خطر است؟

برخی از پزشکان برای سفید کردن دندان در مطب، غلظت ۳۵ درصد با هیدروژن پراکسید را توصیه می‌کنند و گزینه بعدی پس از آن ژل سفید کننده حاوی ۱۰٪، ۱۵٪ و یا ۲۰٪ کاربامید پراکسید است.

محققین نشان داده‌اند که سفید کننده‌های با غلظت بالاتر، می‌توانند رادیکال‌های پراکسید بیشتری برای سفید کردن تولید کنند و در نتیجه فرآیند سفید کردن سریع‌تر انجام می‌شود. با این حال، این روند سریع سفید کردن، ممکن است امکان بروز عوارض جانبی مانند حساسیت دندان، تحریک لثه، تحریک گلو و حالت تهوع را افزایش دهد. البته در صورت استفاده صحیح، هیچ یک از موارد ذکر شده به عنوان عوارض بلیچینگ دندان رخ نخواهد داد.

آیا سفید کردن دندان ها در خانه با محصولات تجاری همان بلیچینگ دندان است؟

بلیچینگ دندان یک واژه تخصصی دندانپزشکی است و زمانی استفاده می شود که از مواد سفید کننده شیمیایی مانند هیدروژن پراکساید برای سفید کردن دندان ها در مطب دندانپزشک استفاده شود.

هرچند که به این پروسه بیشتر بلیچینگ گفته می شود اما در منابع دندانپزشکی، اصطلاح دیگری به نام Tooth whitening نیز برای آن وجود دارد. دندانپزشکان ترجیح می دهند تنها به روش های داخل مطب بلیچیبنگ گفته شود و به روش های خانگی همان اصطلاح سفید کردن دندان ها در خانه اطلاق شود.

بلیچینگ خانگی در تکست ها و رفرنس های دندانپزشکی آنچنان مورد بحث قرار نگرفته و محصولاتی که در بازار وجود دارد و مردم می توانند بدون نسخه آن ها را خریداری کنند در واقع محصولات  OTC یا به اصطلاح “روی پیشخوان” هستند. برخی از این محصولات شامل تری‌‎ها و ژل سفید کننده همراه‌شان، قلم‌های سفید کننده، نوارها و …. هستند. مشخصه تمام این روش‌ها و محصولات این است که ماندگاری بسیار پایینی دارند.

آیا سفید کردن دندان ها در خانه با محصولات تجاری روشی ایمن است؟

این محصولات علیرغم اینکه ممکن است نتایجی در پی داشته باشند اما توسط دندانپزشکان توصیه نمی شوند. زیرا اصولا درباره کارایی، تاثیر و ایمنی آن ها مطالعات زیادی انجام نشده. ما اکنون تا حدی می دانیم که این محصولات باعث سایش مینای دندان می شوند اما هنوز نمی دانیم روی ضخامت مینای دندان چه میزان تاثیر می گذارند. بنابراین دندانپزشکان این محصولات را تجویز نمی کنند زیرا ایمنی آن ها قابل تایید نیست و اصولا برعکس بلیچینگ دندان در مطب، این ها جزء روش های تهاجمی به شمار می روند.

آیا با سفید کردن دندان ها، رنگ روکش‌ها و ترمیم‌های کامپوزیتی هم روشن می‌شود؟

اگر بر روی بعضی از دندان‌ها روکش، ونیر دندانی (لمینت دندان یا ونیر کامپوزیت) یا ترمیم‌های کامپوزیتی دارید، بهتر است قبل از انجام بلیچینگ دندان با دندانپزشک یا متخصص ترمیمی و زیبایی خود مشورت نمایید. زیرا مواد بلیچینگ بر روی ترمیم های کامپوزیتی، ونیرهای کامپوزیتی، لمینت های سرامیکی و انواع روکش ها فلز-سرامیک یا PFM  و روکش های تمام سرامیک تاثیر نمی‌گذارند.

به عنوان مثال دندان‌هایی که قسمتی از آن‌ها با مواد کامپوزیتی ترمیم شده‌اند، پس از بلیچینگ روشن‌تر شده، درحالیکه ترمیم‌های کامپوزیتی به رنگ قبلی خود باقی خواهند ماند و تفاوت رنگی ناخوشایند بر روی دندان های مورد نظر ایجاد می شود.

برای حل این مشکل:

• ترمیم‌های کامپوزیتی باید به طور کامل و یا قسمتی از آن ها با مواد کامپوزیتی رنگ روشن‌تر که هماهنگ با رنگ جدید دندان است، جایگزین شوند.
• و روکش‌هایی که پس از بلیچینگ نسبت به رنگ روشن دندان ها زرد و ناهماهنگ به نظر می رسند، در صورت نیاز به منظور اصلاح طرح لبخند باید تعویض گردند.

راه حل رفع زردی کامپوزیت دندان چیست؟

برخی افراد تصور می کنند رفع زردی کامپوزیت دندان با بلیچینگ امکان پذیر است. اما در واقع چنین چیزی درست نیست. برای رفع زردی کامپوزیت‌ دندان باید آن‌ را پالیش کرد. اینکار بهتر است به صورت دوره‌ای انجام شود تا از زرد شدن کامپوزیت‌ها در آینده جلوگیری شود. نکته مهم در این خصوص این است که حتی بهترین برند کامپوزیت نیز می‌بایست به صورت دوره‌ای پالیش شود.

پالیش کردن کامپوزیت، سطح صاف و صیقلی ایجاد می‌کند که باعث می شود جذب مواد رنگی در سطح کامپوزیت کمتر شده و رنگ پذیری آن کاهش پیدا کند. چناچه تغییر رنگی در سطح کاموزیت اتفاق افتاده باشد، جهت پالیش میبایست به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا دندان پالیش شود.

نحوه پالیش کامپوزیت برای رفع زردی آن به چه شکل انجام می‌شود؟

میزان پالیش دندان کامپوزیت شده بستگی به وسعت زردی و یا تغییر رنگ دارد. اگر میزان تغییر رنگ کم باشد و یا زمان زیادی از انجام درمان نگذشته باشد، از ابزارهای خاص (مولت و دیسک های بسیار نرم) برای پالیش سطح کامپوزیت استفاده می شود. اینکار بدون دستکاری در ساختمان و آناتومی دندان کامپوزیت شده انجام می شود و قرار نیست دوباره از کامپوزیت استفاده شود.

با این حال زمانی که یک تغییر رنگ گسترده و خطی در کامپوزیت ایجاد شود یا در بخشی از کامپوزیت رنگ بشتری نفوذ کرده باشد. با روش بالا نمی توان تغییر رنگ را برگرداند. برای سفید کردن کامپوزیت دندان در این مورد، به سراغ تراش کامپوزیت می رویم و بعد از برداشتن آن مجددا اقدام به اعمال کامپوزیت در بخش تراش داده شده می کنیم.