زمانی که تنها یک یا چند عدد دندان از دست رفته باشد، برای جایگزین کردن آن دندان یا دندان‌های از دست رفته، می‌توان از ایمپلنت دندان، بریج دندان و پروتز دندان مصنوعی استفاده کرد. اما اگر تعداد زیادی (یا تمامی دندان‌ها) از دست رفته باشد، روش‌های جایگزینی دندان کمی متفاوت از جایگزینی تک دندان خواهد بود. یکی از این روش‌ها، استفاده از ایمپلنت اوردنچر است که در ادامه به طور کامل با آن آشنا خواهید شد.
ایمپلنت اوردنچر چیست؟
پروتز کامل و متحرک دندان مصنوعی در حالت عادی روی لثه‌ها قرار داده می‌شود و با وجود تمام مزایا، معایبی نیز دارد. به عنوان مثال می‌تواند از روی لثه بلغزد یا جابجا شود و خلاصه، آن استحکامی که باید داشته باشد را ندارد.
برای برطرف کردن چنین مشکلاتی از اوردنچر استفاده می‌شود. اوردنچرها نوعی پروتز ثابت و کامل و در واقع ترکیبی از دندان مصنوعی و ایمپلنت دندان هستند. این پروتزهای ثابت با کمک تعدادی ایمپلنت که به روش جراحی در فک کاشته می‌شوند ثابت و مستحکم می‌شوند.
ایمپلنت با ثبات و استحکام بالایی از دنچر (دندان مصنوعی) محافظت می‌کند و نسبت به دندان‌های مصنوعی سنتی مزایای بسیاری دارد. اوردنچر بسته به شرایط استخوان، لثه و سایر فاکتورها، با تعداد متفاوتی از ایمپلنت طراحی می‌شود.
انواع ایمپلنت‌های دندانی اوردنچر کدامند؟
بسته به روش و تکنیک کاشت ایمپلنت دندان، به طور کلی سه نوع اصلی ایمپلنت اوردنچر وجود دارد.
ایمپلنت نگهدارندها (Implant-Retained) – محافظ لثه
در این حالت اوردنچر به طور مستقیم روی لثه شما قرار گرفته و به ایمپلنت‌هایی که در فک بالا یا پایین قرار دارند، متصل می‌شود. این نوع اوردنچر قابل در آوردن است و از طریق اتصالات محکم و ثابت موجود در دنچر به ایمپلنت متصل می‌شود.
نوار نگهدارنده (Bar-Retained) – محافظ ایمپلنت
در این حالت، اوردنچر به اتصالات روی یک نوار فلزی وصل می‌شود که این نوار فلزی طی جراحی به ایمپلنت‌های فک بالا یا پایین متصل می‌شود. این نوع پروتز، قابل در آوردن است و از طریق اتصالات ثابت موجود در دندان مصنوعی درون نوار فلزی محکم می‌شود.
ایمپلنت ثابت
در این حالت اوردنچر، مستقیما به ایمپلنت‌های قرار داده شده در فک بالا یا پایین متصل می‌شود. این نوع، فقط توسط دندانپزشک قابل برداشتن است. این حالت بیشترین شباهت را به دندان‌ها و لثه طبیعی دارد.
اطلاعات بیشتر درباره ایمپلنت‌های دندانی اوردنچر
آیا شما کاندید مناسبی برای این نوع درمان هستید؟
به طور کلی اگر فردی به اندازه‌ای سالم باشد که بتوان دندانش را کشید یا تراکم استخوان کافی جهت کاشت ایمپلنت دندان داشته باشد، کاندید مناسبی برای قرار دادن ایمپلنت های اوردنچر است.
کاندیدهای بالقوه این نوع پروتزها افرادی هستند که از عدم ثبات دندان‌های مصنوعی خود ناراضی‌اند، همچنین افراد بی‌دندان با شرایط دندانی خیلی پیچیده که نمی‌توانند به طور موفقیت‌آمیزی پروتزهای ثابت یا متحرک را در دهان نگه دارند.
تحقیقات نشان داده که افزایش سن یا پوکی استخوان نیز مانعی برای بهبودی یا اتصال موفقیت‌آمیز ایمپلنت نیست زیرا با روش های مختلفی می توان از موفقیت آمیز بودن کاشت ایمپلنت و داشتن اوردنچر اطمینان حاصل کرد.
رضایت بیماران در این روش جایگزنی دندان به چه میزان است؟
مطالعات، افزایش رضایت بیماران و نیز بهبود کیفیت زندگی آن‌ها را هنگام استفاده از اوردنچرهای متصل به ایمپلنت نسبت به دندان‌های مصنوعی معمولی نشان می‌دهد.
تکمیل فرآیند درمان چقدر طول می‌کشد؟
مراحل درمان از آغاز تا پایان می‌تواند طی ۳ تا ۴ ماه کامل شود. قرار دادن ایمپلنت دندانی نیز بدون هیچگونه بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.
4 پاسخ به "بررسی ایمپلنت های دندانی اوردنچر و میزان رضایت بیماران"